تغذیه مناسب در ارتودنسی یکی از مهم ترین موضوعاتی است که بیماران بعد از انجام این کار باید به آن توجه داشته باشند. تغذیه به خصوص در روزهای اول بعد ارتودنسی اهمیت بیشتری دارد. در روزهای اول به خاطر تغییراتی که در وضعیت دهان و دندان ها ایجاد می شود، محل سیم کشی درد می کند و این موضوع باعث می شود که خوردن هر غذایی سخت باشد.
بعد از گذشت چند روز که فک به ارتودنسی عادت کرده و درد کاهش پیدا می کند می توان رژیم غذایی عادی را از سر گرفت اما این کار هم باید با دقت و به صورت آگاهانه انجام شود. برای مثال مصرف غذاهایی که نیاز به جویدن زیاد دارند بعد از ارتودنسی اصلا ساده نیست و باعث بروز مشکل در وضعیت دهان و سیم های ارتودنسی می شود. در ادامه لیستی از غذاهایی که برای تغذیه مناسب در ارتودنسی می توان از آن ها استفاده کرد را توضیح خواهیم داد.
ارتودنسی با هدف بهبود وضعیت دهان و دندان انجام می شود و یکی از سخت ترین درمان های مربوط به دندان است. پیچیدگی روش ارتودنسی نسبت به دیگر روش های درمان مشکلات دهان و دندان بیشتر است و مراقبت های بعد از انجام آن هم متفاوت با مراقبت های دیگر درمان های مربوط به دندان است.
برای مثال در شرایطی که بیشتر درمان های دندان پزشکی محدودیت غذایی ندارند، بعد از انجام ارتودنسی بیمار موظف به رعایت رژیم غذایی مناسب است. مواردی که در ادامه خواهیم گفت، مهم ترین توصیه ها به بیمارانی هستند که ارتودنسی دارند و باید رژیم غذایی مناسبی داشته باشند:
اولین توصیه به بیمارانی که درمان ارتودنسی را انجام می دهند، قرار دادن غذاهای نرم در برنامه غذایی است. غذاهای نرمی که نیاز زیادی به جویدن ندارند بهترین انتخاب برای بیمارانی هستند که ارتودنسی دارند. این غذاها نه تنها آسیبی به سیم و ابزار ارتودنسی در دهان نمی کنند، بلکه حساسیت های دندان را نیز کاهش داده و باعث بهبودی سریع تر دندان ها بعد از انجام ارتودنسی می شوند.
انواع لبنیات نرم مانند پنیر، ماست و خامه، گوشت هایی که به طور کامل پخته و نرم شوند، ماکارونی، برنج، سیب زمینی پخته و نرم، تخم مرغ به شکل های مختلف، حبوبات کامل پخته و ترجیحا له شده، نان های نرم مانند نان تست، پودینگ و پوره انواع میوه ها و سبزیجات از غذاهای نرمی هستند که امکان مصرف آن ها بعد از ارتودنسی وجود دارد و به خصوص برای روزهای اول بعد از ارتودنسی مناسب تر می باشند.
غذاهای سفت یا سخت که خوردن و هضم مکانیکی آن ها در دهان نیاز به جویدن و فشار واردن کردن به ماده خوراکی دارند معمولا باعث شکستگی بریس ها و جدا شدن سیم های ارتودنسی می شوند، به همین دلیل توصیه می شود که تا حد امکان از مصرف این غذاها خودداری کرد.
از جمله مواد خوراکی سخت که بهتر است بعد از ارتودنسی مصرف آن ها به حداقل رسیده یا در هفته های اول استفاده نشوند، می توان مواردی مانند آجیل ها، ذرت بو داده، نان های سفت و حجیم، شیرینی جات، آبنبات و شکلات های سفت، میوه های سفت مانند هویج، سیب و خیار به صورت درسته، ذرت به صورت بلال و… را نام برد.
هر چند در حالت عادی هم به افراد توصیه می شود که مصرف غذاهای چسبناک را به حداقل برسانند اما این موضوع در ارتودنسی اهمیت بیشتری پیدا می کند. غذاهای چسبناک به سیم و بریس می چسبند و موجب کشیده شدن آن ها در دهان می شوند.
این موضوع نه تنها باعث درد کشیدن بیمار می شود بلکه در وضعیت ارتودنسی هم تغییراتی نامناسب ایجاد می کند. غذاهایی مانند تافی، آدامس، کارامل، شکلات های چسبناک، سوهان، گز، پنیر پیتزا و پفک که به دندان می چسبند را در تغذیه مناسب در ارتودنسی باید به حداقل رساند و در صورت امکان به طور کامل حذف کرد.
یکی دیگر از اقداماتی که برای مصرف غذا در حین ارتودنسی توصیه می شود، تقسیم مواد غذایی مصرفی به قطعات کوچک تر است. این کار نیاز به جویدن را کمتر می کند و به دلیل فعالیت کمتر فک و دندان، درد کاهش پیدا می کند. همچنین بعد از کوچک کردن قطعات غذا باید به جای جویدن با دندان های جلویی، بیشتر عمل جویدن را با دندان های عقبی و به آرامی انجام داد.
ارسال دیدگاه