لق شدن ایمپلنت

لق شدن ایمپلنت دندان – چه عواملی باعث لق شدن دندان ایمپلنت می‌شود ؟

از نظر بالینی، لق شدن ایمپلنت دندان با افزایش تکان و لغزش ایمپلنت مشخص می‌شود که ممکن است همراه با درد باشد یا بدون آن. در عکس رادیوگرافی تحلیل رفتن استخوان ستیغ فک در پیرامون ایمپلنت با لقی ایمپلنت همراه است. شل شدن ایمپلنت دندان اگر اندکی پس از کاشت آن اتفاق بیفتد عمدتاً به علت آسیب‌های جراحی، حرارت دیدن بیش از حد استخوان، اختلال در التیام بافت‌ها، ناکافی بودن ثبات اولیه ایمپلنت و یا وارد آمدن فشار زیاد بر آن می‌باشد.

لق شدن ایمپلنت دندان مدتی پس از جایگذاری ایمپلنت و یا مدت‌ها پس از آن، بیشتر در نتیجه عفونت بافت‌های پیرامون ایمپلنت و یا وارد آمدن فشار بیش از حد زیستی مکانیکی است که تا حد زیادی تحت تأثیر رفتار بیمار می‌باشد.

لق شدن دندان ایمپلنتی همچنین ممکن است نتیجه صدمات جراحی در اثر حرارت دیدن بیش از حد در حین شکل دهی استخوان، نامناسب بودن جایگاه ایمپلنت که منجر به وارد آمدن نیروهای غیر محوری‌ در حین اکلوژن شده است ، طراحی نامناسب روکش، کجی و ناهمراستایی شدید دندان‌ها و یا نامناسب بودن اندازه ایمپلنت و اباتمنت باشد. همچنین لق شدن ایمپلنت ممکن است حاصل مشخصه‌ های مربوط به طراحی و یا سطح ایمپلنت باشد.

 علائم و نشانه‌ های لق شدن ایمپلنت دندان چیست؟

• حرکت کردن ایمپلنت دندان یا پروتز روی آن • درآمدن پروتز یا ایمپلنت • درد در هنگام فشار آمدن به ایمپلنت • تحلیل رفتن استخوان پیرامون ایمپلنت که در معاینه بالینی قابل مشاهده است • عفونت یا التهاب لثه که ممکن است همراه با پری ایمپلنتیت باشد: خونریزی در هنگام پروب کردن، افزایش عمق پاکت (شیار کوچک بین دندان و لثه) • ترشحات غیر قابل کنترل در صورتی که همراه با عفونت باشد • درجات مختلفی از تحلیل رفتن استخوان پیرامون ایمپلنت که به صورت نفوذ پرتوی ایکس در اطراف ایمپلنت دیده می‌شود که معمولاً بیش از نصف طول ایمپلنت می‌باشد علائمی که بیمار تجربه می‌کند معمولاً به صورت درد در هنگام جویدن غذا و لقی دندان است.  
 

لق شدن ایمپلنت دندان در چه افرادی بیشتر اتفاق می‌افتد؟

افرادی که بهداشت دهان را به خوبی رعایت نمی‌کنند، عادات دهانی نامناسب دارند، دندان قروچه دارند یا به هر دلیلی فشار زیادی بر دندان‌هایشان وارد می‌کنند بیشتر دچار مشکل لق شدن ایمپلنت دندان می‌شوند.افرادی که به شدت سیگاری هستند، افرادی که دیابت شان تحت کنترل نیست ، افراد مبتلا به پوکی استخوان، بیماران نرمی استخوان، افرادی که برخی داروهای خاصی را مصرف می‌کنند و افرادی که قبلاً تحت پرتو درمانی در ناحیه کاشت ایمپلنت قرار گرفته ‌اند بیشتر در خطر لق شدن ایمپلنت دندان قرار دارند.افرادی که دچار پری ایمپلنتیت هستند (التهاب بافت‌های پیرامون ایمپلنت) باید خیلی زود برای درمان اقدام نمایند . این وضعیت در صورتی که پیشروی کند آسیب‌های ماندگار و برگشت ‌ناپذیر ایجاد می‌کند و باعث تحلیل رفتن استخوان پیرامون ایمپلنت می‌شود.

  لق شدن ایمپلنت دندان

 تشخیص لق شدن ایمپلنت دندان چگونه است؟

ابتدا باید سابقه پزشکی و دندانپزشکی بیمار دریافت شود. معاینه کامل دهان بیمار به دندانپزشک کمک می‌کند علت لق شدن ایمپلنت دندان را تا حد زیادی درست حدس بزند. با این حال در مواردی که علت لقی دندان ایمپلنتی، اشتباه دندانپزشکی باشد تشخیص آن با معاینه دشوار است. عکس پرتوی ایکس برای شناسایی یا تأیید تشخیص گرفته می‌شود. بر اساس این داده ها تشخیص انجام می‌شود.به خاطر داشته باشید ارزیابی عکس رادیوگرافی به تنهایی ممکن است دندانپزشک را به اشتباه بیندازد. تحلیل رفتن استخوان در عکس پرتوی ایکس همیشه همراه با لقی دندان نیست. بنابراین بررسی‌های بالینی در تشخیص اهمیت حیاتی دارد. ارزیابی دقیق بالینی باید لقی دندان را نشان دهد. در مواردی که پروتز چند دندانی ثابت مانند دندان مصنوعی بر روی ایمپلنت نصب شده باشد ممکن است تشخیص لقی ایمپلنت دشوار بوده و لازم باشد پروتز برداشته شود. باید در تشخیص لقی خود ایمپلنت و لقی قطعات و پروتز نصب شده بر روی آن دقت شود.

 درمان لق شدن ایمپلنت دندان

در موارد ایمپلنت لق شده، تنها راه درمان این است که بلافاصله تمامی قطعات ایمپلنت خارج شود تا از پیشروی تخریب بافت‌های پیرامونی ایمپلنت جلوگیری شود. هرگز نباید دست روی دست بگذارید و صبر کنید تا ببینید چه می‌شود چرا که فقط اوضاع بدتر خواهد شد.سختی درآوردن ایمپلنت دندان بستگی به شدت لقی و اجزاء پروتز نصب‌ شده بر روی آن دارد. مثلاً در صورتی که ایمپلنت تکی به شدت لق شدن باشد خیلی راحت‌تر از زمانی که ایمپلنت کمی لق است و بیش از یک دندان را پشتیبانی می‌کند، خارج می‌شود.پس از بررسی کامل شرایط، دندانپزشک تصمیم می‌گیرد چه روش درمانی را در پیش بگیرد.

معمولاً درمان به صورت زیر است:

مدیریت ناراحتی و درد که برای موفقیت‌ آمیز بودن درمان لازم است. برای این منظور اقدامات زیر انجام می‌شود :

تجویز داروهای مسکن برای کاهش درد پس از کشیدن ایمپلنت

آگاهی دادن به بیمار در زمینه تشخیص و علت عدم موفقیت ایمپلنت و صحبت کردن در مورد روش‌های درمانی پیش رو از جمله جایگزینی بلافاصله ایمپلنت با یک ایمپلنت بزرگ‌تر (در صورتی که محل ایمپلنت برای این منظور مناسب باشد)

و یا بازسازی هدایت ‌شده استخوان پس از کاشت ایمپلنت جدید.

لق شدن ایمپلنت دندان – درآوردن ایمپلنت دندان

ایمپلنت لق شده را ممکن است به سهولت با چرخاندن آن در خلاف جهت عقربه ‌های ساعت بتوان خارج کرد. چرخاندن با حداقل جا به جایی باعث میشود آسیب دیدگی بافتهای نرم و سخت پیرامون به حداقل برسد. اگر پیوند بین ایمپلنت و بافتهای نرم پیرامون محکم است، برای خارج کردن آن از بی حسی موضعی استفاده میشود.اگر ایمپلنت بیش از یک دندان را پشتیبانی میکند، اجزاء پروتز نصب شده بر روی آن باید برداشته شوند. در صورتی که پروتز با پیچ نصب شده باشد خیلی راحت پیچ باز میشود. در صورتی که چسبی باشد باید دریل شده و با دقت جدا شود.روش بیرون کشیدن ایمپلنت بسته به طراحی و سیستم آن متفاوت است. در صورتی که کشیدن ایمپلنت آسان نباشد یا دندانپزشک مطمئن نباشد خارج کردن آن درست است یا نه بیمار را به پریودنتیست یا جراح دهان و فک و صورت ارجاع می دهد.

 
۱
۲
۳
۴
۵
میانگین امتیازات ۵ از ۵
از مجموع ۱ رای

ارسال دیدگاه